Karta DVB-S jest to urządzenie montowane wewnątrz komputera, pracujące na magistrali PCI, z wbudowaną przetwornica napięcia zasilająca konwerter LNB.

  Głównym kryterium podziału kart jest ich budowa, a mianowicie obecność wbudowanego sprzętowego dekodera MPEG na karcie lub jego brak. Dlatego też rozróżniamy:

• karty sprzętowe - karty z wbudowanym dekoderem MPEG
• karty programowe - karty bez dekodera MPEG

  W pierwszym przypadku otrzymujemy w pełni funkcjonalny tuner cyfrowej telewizji satelitarnej, z możliwością sprzętowego dekodowania strumienia MPEG-2, dzięki czemu wymagania sprzętowe w stosunku do komputera są minimalne. Wynika to z tego, iż komputer pełni jedynie funkcje sterujące kartą i nie bierze aktywnego udziału w procesie dekodowania. Funkcje te tylko w nieznacznym stopniu wykorzystują moc obliczeniową procesora, której "nadwyżkę" można wykorzystać do uruchomienia aplikacji, np. EPG.

  Poniżej przedstawione są minimalne wymagania sprzętowe dla komputera wyposażonego w kartą TechniSat SkyStar 1 (Rys.2) należącą do grupy kart sprzętowych oraz schemat blokowy karty SkyMedia200 (Rys.):

• procesorem Pentium 166MHz
• 32 MB RAM (zalecane 64 MB)
• karta graficzna PCI lub AGP mogąca pracować z rozdzielczością 800x600 w trybie High Color (16 bitów) ze sprzętowym wspomaganiem grafiki 2D

  Rys.21 Schemat blokowy karty SkyMedia200

Karty należące do drugiej grupy, wyposażone w programowy dekoder MPEG-2 charakteryzują się na ogół niższą ceną. Tutaj całą pracę z dekodowaniem sygnału MPEG-2 przejmuje procesor główny przez co wymagania w stosunku do komputera rosną. Dodatkowo obraz i dźwięk jest przetwarzany przez najróżniejsze filtry używane przez programy do oglądania TV. Aplikacje do oglądania TV są łatwo konfigurowalne i nie jest problemem zastosowanie innego, bardziej odpowiadającego naszym podzespołom filtru, który w niektórych przypadkach może zwiększyć wydajność (głównie przez odciążenie procesora) lub poprawić nieco jakość obrazu

Rys.22 Karta TechniSat SkyStar 1

  Oto wymagania karty SkyStar2 należącej do grupy kart programowych (Rys.3):

• procesor Pentium III 700 MHz (TV) lub 500 MHz (dane)
• 128 MB pamięci RAM (TV) lub 64 MB (dane)
• karta graficzna PCI/AGP 32 MB RAM (TV) lub 16 MB (dane)

  Rys.23 Karta TechniSat SkyStar 2

  Różnice w budowie kart DVB-S wynikają również z obecności gniazda dla modułów CI (Common Interface). Umożliwia ono odbiór programów kodowanych pod warunkiem jednak, że użytkownik posiada moduł dostępu warunkowego CAM (Conditional Access Module) oraz aktywną kartę dekodującą. Karta DVB-S może mieć wbudowane takie gniazdo (Rys.4) lub korzystać z kieszeni na moduł warunkowego dostępu, montowanej wewnątrz komputera w wolny slot PCI (Rys.5), połączony z kartą DVB-S specjalną taśmą.

      Rys.24 Karta Twinhan DTV Sat-CI                                  Rys.25 Common Interface do kart TT Budget

  W zależności od modelu karty, odbiornik cyfrowy oprócz standardowego gniazda wejściowego typu F (LNB IN) może posiadać opcjonalne gniazda wyjściowe:

• gniazdo typu F (LNB OUT), do którego można podłączyć kolejne urządzenie odbierające sygnał satelitarny
• gniazdo typu CVBS/cinch, S-Video i RGB - służące do wyprowadzenia sygnału video do odbiornika telewizyjnego
• gniazdo typu S/PDIF - służące do wyprowadzenia sygnału audio

Niestety żadna z kart programowych nie ma własnych wyjść obrazu i dźwięku, co jest standardem w kartach sprzętowych.

  Zastosowanie nowych standardów DVB-S2, MPEG-4/AVC czy HDTV, spowoduje zwiększenie oferty programowej oraz polepszenia jakości przekazu. Wiąże się to z wprowadzeniem przez producentów kart, które umożliwią obsługę owych standardów. Przykładem takiej karty jest karta Technotrend TT-premium S-2300 (Rys.6).

Rys.26 Karta Technotrend TT-premium S-2300

Źródła: [22][13][20]