Satelity mogą pracować w różnych zakresach częstotliwości i używać innych nośnych dla kanału "w górę" i "w dół". W tabeli 2 pokazano najczęściej używane zakresy częstotliwości.

Tabela 2 Zakresy częstotliwości pracy satelitów

  Zakres C był stosowany w satelitach pierwszej generacji, aczkolwiek obecnie jest on bardzo zatłoczony, a dodatkowo jest wykorzystywany w mikrofalowych łączach naziemnych. Obecnie obserwuje się tendencje do wykorzystania zakresów Ku i Ka. Przy pracy w tych zakresach głównym czynnikiem wpływającym na jakość transmisji jest nieregularne tłumienie wynikające z występowania opadów atmosferycznych.(np. tłumienie deszczu). Kluczową kwestią jest także koszt urządzeń, w szczególności przy pracy w zakresie Ka

Pasmo C w którym zadawalającą sterowalnośc wiązką zapewnia wykorzystanie anten o średnicach 2-3 m

Pasmo Ku - pośredni zakres czestotliwości, dla którego optymalny rozmiar anten wynosi ok. 1m

Pasmo Ka - stanowiące najwyższy z wykorzystwanych zakresów, w którym obserwuje się wyraźny wpływ tłumienia atmosferycznego. Anteny przeznaczone do pracy w paśmie Ka cechować się mogą niewielkimi rozmiarami rzędu 0.5 m.

Do mniej wykorzystywanych pasm satelitarnych można zaliczyć pasmo L (1,5-2,7 GHz) oraz pasmo S (2.7-3.5 GHz)

Pasmo Ku zostało podzielone na dwa podpasma:

• Pasmo stałych usług FSS (Fixedd Satellite Service) obejmuje zakres 10,7-11,7 GHz
• Pasmo usług rozsiewczych BSS (Broadcasting Satellite Service) wypełnia pozostałą czsc pasma Ku

Źródła: [9][8]